Ziraat Türkiye Kupası çeyrek final mücadelesinde Fenerbahçe Kadıköy’de Galatasaray’ı ağırladı. Derbiyi 2-1 kazanan sarı-kırmızılı takım yarı finale adını yazdırdı. Spor yazarları zorlu derbiyi yorumladı.
BU AYIBA OSKAR (!) VERİLİR – ATTİLA GÖKÇE (MİLLİYET)
Bunlar Türk spor tarihine ikinci meşrutiyetin ilan edilmesinden sonra gurur dolu sayfalarla büyük olaylar yazmışlar… Çok büyük zaferleri, çok büyük yıldızları yurt içinde ve yurt dışında kazanılmış bir çok başarıları var. Onca başarının, şiir lezzetindeki maçların geldiği noktada evet büyük bir rekabet var ama birbirlerine saygı duymayan bu futbol kuşaklarına iyiliği, sportmenliği, hakkaniyeti kimler anlatacak?
Öyle bir geleneğimiz var ki, maçlara çıkan takımlar seyirciyi selamlarken “sağ ol, sağ ol” diye selamlıyor… Keşke o selamdan sonra karşılıklı saygıya, centilmenliğe, beyefendiliğe de tanık olabilseydik.
‘SPORTİF BAŞARI BEŞ KURUŞ ETMEZ’
Olmuyor, arkadaşlar bu şımarıklığı bitirmenin, nezaketi kadroya alıp oyun alanına taşımanın bir çaresi yoksa, sportif başarı beş kuruş etmez… O kötülükten spor adına hiç bir onurlu örnek oluşturulabilemez… Yol yakınken saygı adına, barış adına, dayanışma adına bir şeyler yapın da Türk futbolu sizin bu kahramanlığınızı yazsın… Ne o, çok kral golcüleriniz varmış… Bize ne… Siz çok kral şahsiyetler oluncaya kadar ben susuyorum… Umarım, doğru dersler de çıkarırsınız…
‘FUTBOL AYIPLARINDA OSKAR (!) ALIR’
Şimdi gelelim maça… Hakem Cihan Aydın penaltıda doğu karar verdi… Maçın sonucunu etkileyecek olumsuz uygulaması yoktu. Maç sonrası çıkan mahcubiyet sırasında Cihan Aydın kırmızı kartlarını isabetle kullandı. Maçın sportif gerçeği Galatasaray’ı yarı finale taşıdı. Bu oyunda sanırım, Mourinho’nun öz eleştiri için kendine birkaç dakika ayırması gerek. Meslektaşı Okan Buruk’un yüzüne vurması da futbol ayıplarında oskar (!) alır… Yanisi yuh!
KORKAKLAR HER GÜN ÖLÜR – TAYFUN BAYINDIR (MİLLİYET)
Ve bu sezon da Fenerbahçe için bitti… Bu sonucun bir numaralı sorumlusu tartışmasız Jose Mourinho’dur. Son dönemlerde hiçbir teknik adam elinde çok daha zayıf kadro olmasına rağmen, Mourinho kadar korkak ve çirkin futbol oynatmadı. Kadıköy’de kazanmak için oynadığın maça önce rakibi durdurmak hatta rakibi değil, sadece Osimhen’i durdurmak üzere bir planla çıkan hoca, dünyanın en iyisi de olsa korkaktır. Haftalardır işleyen bir düzeni ‘aman Osimhen gol atmasın’ diye bozarsan senin de fiyakanı Kadıköy’de bozarlar…
‘BÜYÜK KORKAKLIK’
Mert Müldür ve önünde Oğuz haftalardır harika performans sergiliyorlar; sen hangi akla hizmet bilinmez, sakatlıktan yeni çıkmış Osimhen’e hep ezilmiş Çağlar ile başlıyorsun. Önceki bütün büyük maçlara bakalım, Dzeko-En Nesyri ikilisi çoğunlukla tehdit olmuşlar, sen koşmayan, fizik gücü yetersiz Talisca’dan medet umuyorsun… Bu asla büyük hocalık değil, bir kez daha tekrarlıyorum büyük korkaklıktır.
Bir ilk 45 dakika izledik, Galatasaray’ın soyunma odasına 5-0 ile gitmemesinin nedeni şanssızlık ve beceriksizlik. Fenerbahçe’nin orta sahası yoktu. O ilk 45 dakikada sadece iki kez üç pas yaptılar, onlardan birinde de Szymanski’nin ofsaytımsı golü geldi. Tüm takım beceriksizler ordusu gibiydiler. Hepsi top kaybetme yarışına girmişlerdi. Ama işte o Szymanski’nin ofsayt mıdır, değil midir anlayamadığımız golü soyunma odasına bir umutla götürdü sarı-lacivertlileri. Büyük hayal kırıklığı yaşayan taraftar ikinci yarının başında ‘acaba mı?’ dedi. Hatta bir ara beraberlik için umutlandılar bile. Ancak atı alan Kadıköy’ü de geçmiş, Üsküdar’ı da geçmiş, Kemerburgaz’a adımını atmıştı bile…
‘ŞAMPİYONLUK KAF DAĞI’NIN ARKASINDA’
Taraftara yazık, doğum gününü acı bir şekilde kutlayan Başkan Ali Koç’a yazık, yazık da yazık. Daha önce söylemiştim, yazmıştım, bir kez daha tekrarlıyorum; Fenerbahçe için ligde şampiyonluk Kaf Dağı’nın arkasında. Dünkü Galatasaray’ın, bu Osimhen’li Galatasaray’ın bundan sonra kolay kolay ligde puan kaybedeceğini sanmıyorum. Dünkü galibiyetin morali Galatasaray’ı kupada da şampiyonluğa taşır ve bu hiç de sürpriz olmaz.
Okan Buruk’u da ayrıca kutluyorum. Dünyanın 1 numarası olduğunu iddia eden bir hocaya, üçüncü kez harika bir ders verdi. Ve korkakların her zaman, cesurların ise sadece bir kez öldüğünü kanıtladı. Ve son sözüm Mourinho’ya… Bükemediğin eli öpeceksin. Meslektaşının burnunu sıkmak sana hiç yakışmadı, utanmalısın!
BÜKEMEDİĞİN BİLEĞİ ÖPECEKSİN – HALİL ÖZER (MİLLİYET)
Galatasaray dün yarı finale yükselirken herkesin şapka çıkarması gereken bir futbol oynadı. Hakkı olanı aldı. Rakibini her yönüyle futboldan soğuttu.Öyle bir ilk yarı izledik ki ben Fenerbahçe’nin Galatasaray önünde bu kadar ezildiği bir 45 dakika bugüne kadar izlemedim.
Hani Galatasaray 13 – 14 kişi oynadı desek şaşırtıcı olmaz. Sahanın her yerindeydi Galatasaray. Bu sezonun belki de en iyi futbolunu oynadı. Hatalı tek kul yoktu.
‘BARIŞ ALPER GÜNÜNDE OLSA 4-5 OLURDU’
Ne pozisyon verdiler ne de rakiplerine şut attırdılar. Pas yüzdesi en üst düzeydeydi. Rakip alanda bastılar, rakiplerini çıkarmadılar, ender hücumlarda da nefes aldırmadılar. Şöyle yazayım eğer Barış Alper gününde olsa ilk yarı 4 ya da 5 olurdu.Fenerbahçe o kadar çok pas hatası yaptı ki saymayı unuttum. Sanki takım öğlen maraton koşmuş maça öyle çıkmıştı. Bu kötü görüntünün hiçbir açıklaması yok. Tabii bir de taktiksel durum var.
Galatasaray’ın sahaya çıkardığı kadronun ne yapacağı belli. Uzun toplar Osimhen, Yunus ve Barış ile rakip kaleyi zorlama. Yani bunun Mourinho’nun anlamaması mümkün değil. Ama ortada önlem adına hiçbir şey yoktu. Rakibin taktiği tıkır tıkır işledi. Ve üstelik rakipte Osimhen gibi bir silah bulunuyor. Adam en rahat maçlarından birisini oynadı. İstediği her yerden şut attı. Kafa vurdu. Asist yaptı. Hiç kimse dur demedi. Belli ki Mourinho önlemi Allah’ın hikmetine bırakmıştı.
‘OYUNUN HAKİMİ YİNE G.SARAY’DI’
Herkes maçın farka gideceğini düşünürken Szymanski’nin hiç yoktan Kostiç tarafından yaratılan attığı gol geldi. Peki bu gole rağmen ikinci yarıda değişen bir şey var mı? Hayır yok. Oyunun hakimi yine Galatasaray’dı. Yine pozisyonlar yakaladılar. Ama atamadılar.
Fenerbahçe ise kaos futbolunu tercih edip rakibe yüklendi. Ama yüklenirken ne kontrol vardı, ne organizasyon? Şimdi sayıyorum. Fred, Amrabat, Oğuz, Szymanski, Kostiç, Çağlar bu sezonun en kötü topunu oynadı. Bu kadar adam kötü oynuyorsa Fenerbahçe’nin bu maçı kazanma ihtimali ne olabilir ki? Üstelik karşında sezonun en iyi topunu oynayan bir Galatasaray karşısında.
Yani bükemediğin eli öpeceksin. Yani Okanball futbolu klasik Mourinho futbolunu ezip geçti. Bence bu maçın özeti bu. Fenerbahçe kulübesinde sanki hoca yoktu. Herhalde bu maç Portekizli hocanın tarihinde kara bir sayfa olarak kalacak. Sonuç olarak Galatasaray sonuna kadar hak etti. Son dakikalarda bir gol yeseydi ve maç uzatmaya gitseydi gerçekten yazık olacaktı.
